y a l n ı z l ı k
//////////////////////////////////
Yalnızlığın adını koyalım o halde Sokak örtüsü düşlerimizi salalım geceye Belki dediklerimiz keşkelerimiz Düşerse dizlerimizin dibine İşte o zaman " yalnızlık" vardır gerçekte Yalana boyanmış pembe gözlükler İsrafın dilinde sahici yürekler Kimi firar kimi kavga etmişse geçmişiyle Yıkılıp yıkılıp düşerler Hemde gövdelerinin gölgesine Yalnızlık bu Sarmaşık misali sarıp Sinsice sızıyor mahşer bölgesine Kor düşürüyor ortalık yerlere Kan kusturuyor her gece, saatlerce Zavallı bedenlere Ağına düşen yara alıyor Bir kere yaşayan daha da doğrulamıyor Ölümcül bir virüs gibi Kana, cana, bütün bir hayata bulaşıyor. Hasarsız bir yalnızlık hikayesi Yoktur sanırım Şu aralar kayıp ve kaçağı olan bir gerçeğin Arayışları düştü kulaklarıma Aman dikkat... Kanmayın , düşmeyin ağına. 20/08/2009 11;30 eMİNE |
çok zevkli bir şairle tanışmış olduk ne güzel
merhaba.
kadir geceniz mubarek olsun
sevgiyle...