GİTMEYE MEYYAL ŞİİRT/arife gerek yok her şeyi biliyorsun ayniyle Tarihim sen takvimim sendin Bekledim. Şimdi Deliyim divanenim demeyeceğim Düşünce gözlerin düşüme Çığ gibi bir ağrı çökse de döşüme Çifte su verilmiş Kızgın d/emirlerle dağladım hüznümü Gelme Vaktidir Küllerle kavrulsam da gideceğim Kal deme Adın gibi bilirsin bütün kal’lar, yalnız bir gel’in kardeşidir Ben gitmeye meyyalim Gelemem Hep inti/har kokulu şiirler yazdım Kangrendi bütün kelimelerim Her harfinde sen… Gel dedim Gel Beyhude bekleyişler şehrin tüm kapılarında Ekleyişler saatleri saatlere anbean Her anımda olsan da sen Gelme Vaktidir Çöllere savrulsam da gideceğim Kal deme Adın gibi bilirsin bütün kal’lar, yalnız bir gel’in kardeşidir Ben gitmeye meyyalim Gelemem Muhammed Mehmet Gül |
Sen bir kulaç ötemdeki denizlerimde
Çağırdım hadi gel artık yanıma
Unutma, arlanma, gocunma…
Suya dalman bir adımına yeter
Yüzme biliyorsan başım gözüm üstüne
Konuş ama,
Bu şiir böyle kalmamalı deme!
Üstadım, Atıf Emre kardeşimin sayesinde sayfanıza geldim. Güzel bir şiir.
Kutlu/Yorum...