Tabiat yetmezken, seni anlatmaya, Hiç yeter mi benim suni dizelerim? Ne mümkün tasviri, Bakmaya doyamadığım gözlerinin. Hayâller ve düşler, Aslında umuttur, hepsi birer, Düşlerimde, her görüşümde, muhteşem, pırıltılı gözlerini, Kapkara bir geceyi aydınlatır, o gözlerin, Ay gibi doğar yüreğime, bir umut olur…
Bakınca uzaklardan, Şaşkınlıkla izlersin: “Bir şelâle dökülür kapkara…” Karadır ama, Matem değil aşktır, ve hep uzaklardadır. Derdini dağlara, taşlara yansan, Elbet bıkar gider. Ben, Kendime saklarken dertleri, Meltem gibi esip süpürdün hüznü, kederi. Kurak bir topraktı yüreğim, Senin masum gülüşün Canlandırdı toprağımı ve Kızıl bir gül açtı, Çölden yarattığın misk kokulu bahçemde…
Kocamandı yüreğim, Saçların aşkıma salıncaktı bahçesinde yüreğimin. Senin gibi onun da yoktu tasviri. Her gece gökyüzünde, Tek görünen mehtap gibi, Yalnız ruhum, Aynı sana benzer, İmkânsız tasviri…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Tasvir şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Tasvir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.