1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
965
Okunma
Ne eski yollar ne eski yıllar ,
Hatıramda hep dökülmüş yapraklar
Sarı ,soğumuş belli sokaklar.
Cam kırıkları ,
Kalp kırıklarının yerini almış
Şen kahkahalarla dolu sokak , sessiz kalmış.
Köfteci yerinde, tanımadı beni yaşlanmış.
Bir çeyrek yedim hep canım çekerdi,
Mis gibi kokar burnumun ucu titrerdi .
Öğle zamanı olunca ah! içim geçerdi.
Nedense öyle gelmedi burnuma kokusu,
Tadı yok.
Belki de artık
O eski hevesim yok.
Uzunca bir süre karşıdan baktım sokağa, okula,
Dökülen sarı yapraklara.
Artık ,o okulda Öğretmenimde yok.
Cevap Yaz