SÖZ VERDİĞİM GİBİ
Bak!
Söz verdiğim gibi Sana verdiğim sözü tuttum İşte yine yanındayım Yalnız bırakmayacağım Her fırsatta yanında olacağım demiştim Söz verdiğim gibi Sözümü tutacağım demiştim Hani sürekli konuştuğun çiçekler var ya! Onların bakımlarını hiç aksatmıyorum Senin konuştuğun gibi Sohbet ediyorum onlarla Söz verdiğim gibi Hercailerden birine senin adını verdim Seninle konuşur gibi, Seni karşıma alıp konuşuyorum onlarla Söz verdiğim gibi Sana verdiğim sözü unutmuyorum. Hani her sabah gelen bir kedi vardı kapına Önce onun sütünü verirdin Her sabah uyandığında Sevmeye başlardın sonra da Artık ona da yer var Söz verdiğim gibi Eve aldım onu Senin ona aldığın bir kurdele var ya Onu da taktım boynuna Söz verdiğim gibi Her sabah, senin gibi Önce onun sütünü veriyorum Sonra Senin gibi olmasa da Senin gibi sevmeye çalışıyorum Söz verdiğim gibi Sana verdiğim sözü unutmuyorum. Evin duvarlarını sevdiğin renge boyadım Ve artık atmıyorum gömleğimi Her sabah erken kalkıyorum Öğle yemeğini atıştırıp geçmiyorum… Söz verdiğim gibi Sana verdiğim sözü tutuyorum Sana verdiğim sözü unutmuyorum Söz verdiğim gibi. Ama… O ne? Hani bana söz vermiştin? Hani tutacaktın sözünü? Benden başkasını yaklaştırmayacaktın yanına Benden başkası dokunamayacaktı sana Benden başkası seninle konuşmayacaktı… Benden başkası ağlamayacaktı başında Bak! Yine başkası okşamış taşını Yine başkası oturmuş başucunda Yine başkasının adı yazıyor taşında Yine başkası gelip ıslatmış toprağını Yine başkası akıtmış gözyaşlarını… Ne olur Ağlamasın benden başkası başucunda Ağlayıp da ıslatmasın Benden başkası toprağını gözyaşıyla Okşamasın benden başkası toprağını Yazmasın benden başkası adını taşına Ne olur söz ver bana Ne olur söz ver bana… Uras < Ne Kendimle, Ne De Kimsesiz! > |