EY KOCA İSTANBUL!
EY KOCA İSTANBUL!
Ey koca İstanbul! Kurdular sana sessiz bir pusu Yedi tepen de bir başka puslu Bulutları da göremez oldun, taş yapıtlar engel O taş yapıtlar ki yüreğine saplanan bir çengel Her adım başı zehir, her adım başı bir sürü leş Sen ise kendi sokaklarında, kendine çilekeş Sen ki ne fetihler gördün, dünyada eşi olmayan Sen ki ne komutanlar gördün, bir benzeri olmayan Sen ki ne ordular gördün, kılıcı yüreği olan Sen ki ne gemiler gördün, toprağı da deniz sayan Ne tarihler yazdın iki kapında, takdire şayan Ey koca İstanbul! Pusular da bir gün biter elbet Sürmez hiçbir zulüm ilelebet |
Pusular da bir gün biter elbet
Sürmez hiçbir zulüm ilelebet
anlat anlat bitmiyor istanbul...
kutlarım efendim...çok güzel şiirdi....selamlar...