KURT KOCADI
Lâf ola.. Adam sanki düşmana kin kusuyor
Horluyor ULU’mayı, bu nasıl ULU’lama? Bozlak sesli yiğidim bir asıp bir kesiyor Evveli Üç Hilal’den kalma eğri bir kama Kapanmıştı, avazla mertlik devri yiğidim Şom ağızlık yetseydi, yerdi Sevr’i yiğidim Nerdesin? Çuval giydi Türk Askeri yiğidim! İğne ipliğin varsa delik postunu yama Cismin yabancı değil, Ecdad’ımın izi var İsmine diyecek yok.. Hilâfet’in özü var Amma bir dilin var ki, dangul dungul sözü var Maşallah bir yankısı, yetecek beş hamama Neyse, lâfın berisi; -bize kalsın gerisi- ULU’luk zûl olsaydı okutmazdı birisi “Tanrı ULU’dur!” diye.. bilir ölü-dirisi ULU’luğu horlayan adama bak adama Din ULU, Türklük ULU, Tevhid ULU’luk yolu Erciyes de Bozdağ da şüheda Anadolu Bir Ahtapot sarıyor, anla Allah’ın Kulu ULU’luk İhtilaf’ta.. gör kademe kademe Açılım şu.. diyorsan, bende fitne kokuyor Ecdadım Fatih gibi Gülbenzim’i yakıyor Ben derim; böyle böyle, sen neye yorarsan yor Şer Mihrak; önlük biçti, giymek üzre Hademe.. |