YAZ ŞİMDİAç şimdi defterini, yaz yazabildiğince, Düş artık gözlerime, dalgalı ve derince, Gör, nasıl esiyorum, sabah yerli yerince, Gün düşünce dağlara, çıkmanın anlamı yok. Önce kendini anlat, sonra düşersin beni, Öğrenmek istiyorum, gizlediğin sineni, Bütün ekip-biçtiğim, sana gelirken ninni, Gönlüm doydu her şeye, kederi yok, gamı yok ! Kimsesizlik çökerken, koylara çise çise, Dönüp kimler bakacak, bu çağda kimsesize, Duymam artık hiçbir şey, alındım ben sessize, Aranma sen boş yere, sevdanın adamı yok. Bir kez dönüp bakmadın, son sürgünle giderken, Baş açık, yalın ayak, her bastığım yer diken ! Hiç mi yüreğin yoktu, ulu orta söylerken ? Vurduğu yerde kalır, bil ki, sözün hamı yok. Düş şimdi kayıtlardan, görmedin ve duymadın, Ben seni çoktan düştüm, kalmadı artık adın, Henüz anlıyorum ki, tadı varmış inadın, Kaç yıl geçti aradan, bir kuru selamı yok.... Hayrettin YAZICI |