sevgiliye sesleniş!!
bir rüzgar esti geceye,
kulağıma fısıldadı gitti ismini. bir mana gizli idi esişinde, rüzgar gitti yüreğimde bir acı... sevgili ölümü istiyormuş,yalnızmış... yüreği yaralanmış,çırpınıyormuş... doğmuyormuş güneş üzerine ay küsmüş gecelerine... üşümesin diye yorgan edinmiş yalnızlığını üzerine... ah sevgili,ah ay yüzlü türkü gözlü,güneş saçlı ismi ile müsemma güzel... senin yüreğin tek atmıyor ki yalnızlığı hissedesin... ruhun teklikte çokluk çoklukta tekliktir... sakın ola bir anlık hüzne kapılıpta yalnızlığı kendine yakin hissetmeyesin... Aşk’ bize burada değil ebedde lazımdır... ölüm bizden uzaktır...ölüm yok oluştur. oysa biz inanarak ve severek ve söz vererek daim yaşamayı seçtik... yüreğimle... |
gün batarken bak gökyüzüne… Gördüğün bulutun ardında ben olacağım…"
tabii ki sevgililer birbirinden ne kadar uzak olurlarsa olsunlar; sevgi'nin yücesine erebilmişlerse iki yürek, daima bir'dir... güzel dizelerdi... tebrikler...