huzur
huzurlu içim,
camiinin içinde. ezan sesi ne de güzel nakış gibi işleniyor yüreğime. sebepsiz bir tebessüm yüzümde... kubbede ki desenlerle, Sen’i buluyor ruhum... bir vav var karşımda kocaman... bakınca vav’a ceninkende senle dolu olduğumu görüyorum... beni vav’ edipte, ana karnına yerleştiren sen değil miydin? tıpkı şimdi secde de vav edip,ruhumu okşayan olduğun gibi... huzurlu içim. camii de yalnız Sen’le iken... |
evet nasılda huzurlu olur insan o huzuru tekrar yaşadım sanki sağolunuz
hoş ve mutlu kalınız selamlar izmirden