BUĞULU GÖZLERİN
Yakamoz pırıltılı, buğulu gözlerin
Bir zaman kandırdı da beni Yürek görmez gözlerinde tutsak kaldım Şimdi esaretinden kaçışımdır, özgürlüğe Yinede bir yerlerde esaret miyim? Esaretinde mutluydum artık gülemiyorum Bırak yeniden buğulu gözlerinde esir kalayım Yüreğim seni sormakta, bense cevapsızım Bizim olan; Tenimize dolan yağmurlar Bahar kokan mevsimlerimiz Bulutlar arkasına sığınmış güneşimiz Bizsiz hiçbir şey bizim değilmiş Çok yorgunum çok, bir o kadarda yalnızım Nefeslerim bile sensizliği solumuyor Ruhum çok eskimişte, yeniliği sende bulurum Korkularımı yaşarken kaçışımın sebebisin Kalbimi de kırsan, yüreğimi de yaksan Nefretimden en büyük pay sana düşse Senin bende yaşayacak aşkın olmasa da Beklerim belki susmanı, Belki de susturacağım günü Ünal TÜRKOĞLU |
Nefeslerim bile sensizliği solumuyor
Ruhum çok eskimişte, yeniliyi sende bulurum
Korkularımı yaşarken kaçışımın sebebisin sen...........Arı , duru anlatımıyla mükemmel bir sevda şiiri okudum kaleminizden.Gönlünüze taze vuslat baharları diliyorum kışı hiç bilmeyen.
Tebrik ve beğenimle saygılarımı sunuyorum.