İLK GÖZ AĞRIM AHLAT

Dr. Sadık ÖZEN

Yıl bin dokuz yüz elli sekiz,
Kasım Ayı’nın yirmi sekizi
Yıllardır görülmemiş dondurucu bir kış mevsimi.
Tükürsen, tükrüğün yere düşerken donacağı günlerdi sanki.
Ziyaretine gittiğim Vali Ruhi Çalışlar,
Benimle çok ilgilendi ve yararlı öğütler verdi,
Sonra da Ahlat’a gidebilmem için,
Veterinerliğin en sağlam cipini tahsis etti

Öyle heyecanlı, öyle sıcak, öyle umut doluydu ki içim,
Rahvan Düzü’nün kardan duvarları bile bunu dağıtmaya yetmedi
Ahlatlı’ydı cipin şoförü, aynı zamanda iyi bir mihmandardı,
Bir taraftan yöreyi tanıtmaya çalıştı,
Bir taraftan da bana Ahlat’ı anlattı
Duyduklarım ve gördüklerim heyecanımı daha da artırmıştı
Asırlar boyu ayakta kalmış cankurtaranlar,
Şanlı tarihimizin, sanki canlı birer tanıkları gibiydiler.
Bir zamanlar kim bilir nice canlar kurtardılar
Kim bilir duvarlarında ne büyük sırlar saklıyorlar

Heyecandan titreyen kalbimle,
Hem de inanılmaz derecede bir istekle;
“Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına” dizesi dilimde
Hiç bilmediğim, tanımadığım bir yere,
İnsanlara sağlık hizmeti vermeye gidiyordum,
İlk adımımı umutla ve cesaretle attığım
Meçhul bir gelecek uzanıyordu önümde.
İnandığım ve bildiğim kesin olan bir tek şey vardı:
Vatanımın her köşesi benim için kutsaldı.

Rahva Düzü’nden sonra birden Van Gölü çıkıverdi karşıma,
Tatvan İlçesi yolun sağında ve gölün kenarında
Aman Allah’ım bu ne muazzam güzellik,
Önümde sanki beyazlarla süslenmiş mavi bir gelinlik
Boşuna dememişler “Dünyada Van ahrette iman” diye.
İnanmayanlar varsa eğer, gelsinler görsünler, ispatı burada işte
İlkbahar, yaz, kış, sonbahar, özetle dört mevsimde…
Hele de; şafak sökerken, güneş batarken ve mehtaplı gecelerde.
Doyum olmaz Van Gölü’nün güzelliğine…

Burası, dünyadaki en büyük renk cümbüşünün olduğu yerdir
Bir bakarsın gölün üstüne rengarenk payetler serpilmiştir
Bir de bakarsın ki, beyaz, turuncu, sarı, mor şeritlerle bezenmiştir.
Süphan Dağı’nın, Nemrut’un, güneydeki Gevaş Ormanları’nın,
Yansıması ve gölgesi vardır “Van Denizi”nin üzerinde
Gökyüzündeki tüm yıldızların ve ayın bile..
Ey, Van Gölü’nü ve çevresini görmeyenler !.
Ve de anlattıklarıma dudak bükenler,
Biliyorum, İnanılacak gibi değil anlatılanlar
Ama hepsi de doğru bunların.. İnanın !..

Karların kapladığı yol uzadıkça uzamıştı
Sabırlarımız da iyice tükenmeye başlamıştı
Önümüze çıkan “Kürtük”ler gidişimizi engelliyordu
Sadece aracın motor sesi vardı, doğa uyuyordu sanki, sessiz
Veştong’a gelince, uzaklardan Ahlat göründü, belli belirsiz,
Az sonra Ahlat’ın kapısı “İki Kubbe Mahallesi”ndeyiz
Burada Selçuklu döneminin canlı tanığı “Kümbetler”karşıladı bizi
En büyükleri “Baş Kümbet”, onların lideri gibiydi sanki
Son derece görkemli, bir o kadar da gizemli…

İlk olarak hükümet binası göründü, arkasından cami,
Sonra da Ahlat, Erkizan Mahallesi ve Sağlık Merkezi,
Biraz uzağında ise Tunus Mahallesi,
Tahtı Süleyman ve Kırklar Mahallesi adeta saklanmış gibilerdi.
Burada kıştan, kardan eser yok, sanki bir sahil şehri.
Kemal Koca, Mustafa Dayı, Kamil, Kado, Baki Bilici,
Sağlıkçı Necati, Feride Abla ve Halime Ablam kapıda karşıladılar beni.
İşte böyle başlamıştı hayatımın yeni dönemi…

Halime Ablam, Sağlık Merkezi’nin her şeyiydi.
Hem Hastabakıcısı, hem de ebesi, hemşiresi, aşçısı,
Ahlat Halkı’nın sevgilisi ve tam bir iyilik meleği
Benimse tıpkı bir anam, bir ablam gibiydi
Sağlık merkezindeki sağ kolum, Tek yardımcım,
Sırasında da birlikte ameliyata girdiğim asistanım.
Doğumlarda ise ben ona asistanlık yapardım.
Deneyimli, bilgili, saygılı ve nezaketliydi.
Yeryüzünde emsali az görülecek olan biri.

Birçok can dostlar edindim Ahlat’ta
Hepsinin ayrı ayrı özellikleri vardı benim için,
Sorunlarımı paylaştığım arkadaşlarım,
Sırtımı dayadığım dostlarım vardı aralarında.
Purhus Nahiye Müdürü Muzaffer Barut bunların en önündeydi
Kardeşi Nihat Barut ve Nazmi ise sanki kardeşlerim gibiydi
Nazmi Yücel’in babası Mecit Usta değerli bir ağabeyimdi.
Baki Bilici, Çelebi Değerli ve Nejat Ülgen, birer mertlik timsaliydi

Behçet Horasan, İbrahim Koç, Emin Azap, Kemal Aybar
Daha isimlerini sayamadığım nice dost ve arkadaşlarım var
Sıtkı Sayın, Mevlut Aydoğan, Celal Sümer, Aydi Bey,
Enver Bey, Kahveci Çavuş ve de Lokantacı Cafer,
Bekçi Seyfettin, Şefik Öğretmen, Fazıl Hoca,
Bu şiiri okumasını çok istediğim can dostum Suat Koca,
Teygut’tan Vezir Deniz, Tapavank’tan Fakı Abdulla
Yatılı Bölge Okulu Müdürü Necla Hanım,
Atatürk’ün kızı, Cumhuriyetçi, Milliyetçi, mangal yürekli kadın
Sonsuza kadar kalbimde yaşayacaklar,
İsimlerini buraya alamadıklarım ise beni bağışlasınlar..

Ahlat; hekimlik yaşamımın başladığı yer; ilk göz ağrım benim
İlk hastamı burada tedavi ettim, ilk hastamı burada yitirdim
Ata binmeyi, araba kullanmayı, yüzmeyi burada öğrendim.
Güzel ve çirkin, hayatın tüm gerçekleriyle burada yüzleştim
Yönetmeyi, kavgayı, didişmeyi, savaşmayı, başarmayı,
Ve tek başıma ayakta kalmayı burada öğrendim.

Evlendim, balayımı burada geçirdim
İlk çocuk müjdesini burada aldım,
Baba olma duygusunu burada tattım
Hayatımdaki ilk vurgunu burada yedim.
“Görülen lüzum üzerine” Hizan’a sürgün edildim.
İşte bütün bu ilklerle Ahlat ilk göz ağrım benim.

Türkler’in Anadolu’ya ilk adımını attığı yerdir Ahlat.
Malazgirt Meydan Muharebesi’nin yönetildiği ve kazanıldığı
Selçuklular’ın; emsalsiz eserlerine eserler kattığı,
Akkoyunlu Hükümdarı Uzun Hasan’ın yattığı
Türk Ulusu’nun kalbinin attığı,
Yiğitlerin harman olduğu yerdir Ahlat.

Çevresinde Teygut, Veştong, Soygurt
Purhus, Tapavank, Kirs, Bahçe,
Cizruk, Hulik, Develik, Hanik köyleri,
Bunların tam ortasında Ahlat’ın merkezi
Türk kültür mozayığının en belirgin ve canlı örneği
Türk, Kürt ve Çerkez vatandaşlarımızın bölünmediği
Asırlar boyu, kavgasız, nizasız bir yaşamın sürdüğü
Dost ve kardeşçe birlikteliğin gerçekleştiği
Bütün dünyanın örnek alması gereken yerdir Ahlat

Mecburi hizmet için gittim, gönülden hizmet ettim,
Kendime yeni bir yurt edindim.
Ben Ahlatlı’yım artık, Ahlat benim öz memleketim.
Hasretim taşına, toprağına, suyuna,
Karadutuna ve insanlarına…
Canım kurban vatanımın bir karış toprağına…

Şenliğiniz kutlu olsun, gönlünüz sevgiyle dolsun Ahlatlılar !..
Cümlenize sonsuz mutluluklar diliyorum.
Sizlere en içten, en derini sevgi ve saygılarımı sunuyorum.…

21. 08. 2009 / Antalya

www.fikirplatformu.net
info@sadikozen.com