Bir Cellata Palyanço Şapkasısazını kırıyorum türkülerin ezan saati diyerek aslında bulaşabilir diye bir hasret sözünü kesiyorum herifin birinin şiire dönüşebilirdi söylemek istediği kasvet acılı bir adana kadar susatıyor ve görünmez bir kesikten akıyor anıların kanı masanın altından altından atıştırıyorum biraz peynirden biraz kavundan sargı bezi lazım olabilir birazdan duvara vurursa bir adam yüzünü ortalığa zaman saçılabilir ve bir saniyede herkes yıllara yakalanabilir ak peçeteler kara bir hüzne bulanabilir açıyorum dizimin üstünde tabağın kenarında bir gülüş bırakıyorum kandırabilme ihtimali var küskünlüğü üflüyorum masamızdan yüreğin külünü okkalı bir yudumun ardından anason kana karışmadan ıslığımla hüzün kovuyorum melodisi kıvrak parçalara rekabet tokuşuyor kadehler şen şakrak yaralı bir iç sessizliğe vuruyorum dümtekleri pelte dilimin yardımıyla unutuyorum cümleleri herkesin ölüsüyle bir defnediyorum ölü düşlerimi neşeli neşeli hareket vakitlerini anons ediyorum mutluluğa varmayan gemilerin böyle zamanlarda güzel duruyor bir cellata palyanço şapkası herkesin ölüsüyle bir defnediyorum ölü düşlerimi neşeli neşeli |