NEREDEN BİLECEKSİNSen bilemezsin Adım kadar gerçek soyadım Tamam artık tuzum, tadım Ben ezberimi tamamladım Güneşi alırdım kirpiklerimin arasına Saklardım gözümün karasına Işıklar büyütürdüm yarına Sonra gelirdi ay vakti Sonuna kadar aralardım kapılarını Kimseye açılmayan gönlümün Tam orta yerine düşerdi dolunay Islanırdık sırılsıklam Anlayamam, anlatamam Çocuktum nerden bilirdim Her şey tamam Çağırıp melekleri Annem usulca üstüme örterdi geceyi Dönerdim daha çok sağ yanağımı Öpsün diye Şimdi elimde kalan tek hediye Her şey nasıldı doluca Dünya benimdi bir uçtan bir uca Gözlerim de güneşim Gönlüm de dolunayım Buymuş benim balayım Nereden bileceksin Hayrettin YAZICI |