Ciğerlerime dolan temiz nefestin,
Cam kırığı ile, damarımı kestin.
Sensiz hicran, hayatımın her günü,
Izdırap gülşenimin son sürgünü;
Sen kaldın gülüm, sen kaldın.

Dinginmiş sevgin, ne kadar dingin;
Sanırdım dünyada, yok senin dengin.
Hayal denizimin umut tayfalarını,
Türab olan ukbâ sayfalarını;
Sen çaldın gülüm, sen çaldın.

Menekşe gözlerin kimlere bela?
Akkor bakışlar, aşığına Kerbela.
Yasladın mı başını, yaban döşlere?
Sonu gelmeyecek serap düşlere;
Sen daldın gülüm, sen daldın.

Sarmal yokuşlarda, yılmadan bekledim;
Döner diye takvimlere tarih ekledim.
Yollara bakmaktan, perde indi gözlere,
Dram abidesi bedenimi közlere;
Sen saldın gülüm, sen saldın.

Ebruli hatıralar solsa da gülüm;
Olduğun diyara savrulur külüm.
Beni anlamaya toy ömrün yetmez;
Artık keşkeler hiç fayda etmez;
Geç kaldın gülüm, geç kaldın…

04.08.2009



Muhittin Alaca