Dirilmiş Rüya
Hiç olmadın.
Varlığına bürünmüş vücudun, yaşıyor gibisin. Nefes aldığını görüyorum Bu renksiz rüyadan uyanamıyorum. Buna ne kadar dayanabilirim, bilmiyorum... Ama tükendiğimi hissediyorum. Sürüklenerek uzaklaşıyorsun benden. Gözlerimin önünde bir şizofren hayali gibi görüntün. Gerçek değilsin biliyorum. Öyleyse bu acı neden bu kadar gerçek ? Bu kabustan kurtarmanı dilerdim. Derin bir ninni ile düşlere boğmanı. Ya da cenneti yorgan gibi üstüme dolamanı. Biliyorum. Bu kadar mutluluk fazla. Gerçek olmanı dilerdim. Acı kadar içten gelmeni. Donuk bir ses dokunur ellerime, parmak uçlarım kanter içinde. Bu bunaltıcı hava fazlasıyla boğuk. Kirpiklerim kırık bir kürek, yaşlarım ise hırçın akıyor; ve gözbebeklerim tam ortasında boğuluyor. Puslu bir kalem, nefesin karışmış. Sarıldığım bir hayal gibisin. Dokunuşlarımda his yok. Sıcaklık yok... Yok. Yeniden doğ! Yeniden ol!... Hiç olmadığın kadar. Ve hissettir sıcaklığındaki şefkati, seviyi. Görüntün yetmiyor, hayal kurup görmeye çalışıyorum. Gözümde düş, önünden düş. Alçaklarda seyiriyorum. Bil ki tutacağım... Bil ki... Ben gerçeğim. |
Rüyalarında insanlar gibi
Sonları vardır
ikiside bir düştür
birinden uyanınca biter
diğerinde uyuyunca
farklı bir şiirdi
nice şiirlerde görüşmek dileklerimle...............
Gürsel Cengiz tarafından 8/23/2009 8:44:20 PM zamanında düzenlenmiştir.