BIKTIM SONLARA YENİDEN BAŞLAMAKTAN
Akıl ardı edilmiş bir düşüncenin
Ev sahipliğini yapmakta dünya Dünyamsa dünyayı ağırlamakta. Bu ne perhiz Kalanı böleninden büyük Bu ne lahana turşusu Yalanı doğrusundan gerçek İçimi kemirmekte renksiz siyah, çılgın deniz. İki olgu; biri iyi diğeri kötü Yazılıyor aynı deftere, Meyvesi; kargaşa, kavga, gürültü... Çekilmiyor artık çekilmiyor, gerçekten Birisi ayırsın şunları, bezdim Aldığım her nefeste hayata geri dönmekten. İki kişi; biri ben diğeri sensizlik Mezcedildi aynı potada, en yakan ateşle... Kahrım acıdan değil inan, Haz duyuyor zaman içimi taşlamaktan. Gel ayır artık beni sensizlikten, Bıktım sonlara yeniden başlamaktan. |
Şiir dilin özüdür, kokusudur, lezzetidir…
Tebrikler…