Kaybediyorum
Numan Kambur


...
Kaybetmek meze olmuşken acı hayatıma,
Tek dirhem su koymadan içiyorum seni,
Sarhoşluk geçici,
Süremiyor ebedi,
Ama en iyi ilaç tek saniye hissettiren seni.
...
Eğer yazabilseydim kaderi,
Evvelden ezele koyardım seni.
Belki kader sevmedi beni,
Belki de ben sevemedim sensiz kaderi,
Ne ilk günümde verdi seni,
Nede seninle görebileceğim eceli.
...
Hayal kurmak olmasaydı bedava,
Harcayamazdım içimdeki zenginliğini,
Kaç kere hayalin tuttu ellerimden,
En güzel düş, içinde barındıran seni.
...
Kaybediyorum hayatta, biliyorum;
Güzün yapraklarını verdiği gibi,
Her sabah güneşim doğuyor ama
Geceler hemen alıyor verdiği saltanatı geri.

İçimdeki ormanlar sararmakta,
Sensizken dalları göremedi yeşili,
Sende terk edersen içimdeki yerini,
Kimse bulamaz kalbimin küllerini.
...
Kaybediyorum bugünleri
Kaybediyorum seneleri
Kaybetmek acıtmıyor geleceği
En kötüsü kaybediyorum dünlerimi
...
Kaybediyorum sesimi
Kaybediyorum elimi
Dokunamamak acıtmıyor ama
Göremiyorum artık gerçeğimi
...
Kaybediyorum kafamdaki her bir teli
Kaybediyorum soluk soluk nefesimi
Hissedememek acıtmıyor ama
Koklayamıyorum artık o mis gibi tenini
...
Ekleniyor suratıma her gün yeni bir çizgi
Ekliyor hayat kayırmıyor kimseyi
Dert kazanmak acıtmıyor ama
Kazanmak yıkıyor sensiz bir geleceği

Kaybediyorum kendimi
Kaybediyorum eski heybetimi
Çürüyüp gitmek acıtmıyor ama
Kaybediyorum benliğimi
Ve
Kaybediyorum seni
Ama yok bundan beteri
Ama yok bundan ötesi
Seni gömüp giderken anılara
Kaybediyorum kendimi
Sana verdiğim beni
Alamadığım sana ödünç kalbimi
Kaybediyorum kendimi
Bir daha doğmayacak bir güneş gibi
Hikâyeler bitiyor burada

Anlamıyorum

Anlatamıyorum

Zaten yok bunun gibi

Yok bundan beteri
Yok bundan ötesi.


Numan Kambur