Gitme!
Gitme, dağılırım ardından,
İpi kopmuş bir tespihin taneleri gibi. Çöllere düşerim, Hasretin kor ateşinden; Leyla’ ların dermansız divaneleri gibi. Ne Mecnun’un ne Ferhat’ın hasretine benzer, Benim çektğim hasret. Hüzün sarar sinesine sinemi, Kesret içinde kesret. Ferhat’ın külüngü, Kays’ın gönlü alır hâlimden ibret. Bakarsın zindanda Yusuf olurum, Züleyha’dan kaçar Hakk’ı bulurum. Gitme, sensizliğin çöllerinde kaybolurum. Sen ne Leyla’ya ne Züleyha’ya ne Şirin’e; Benzemezsin hiç birine. Gidersen perde iner gözlerime , Dilim tutulur lal olurum. Sanma seni beklemekten usanır, yorulurum. Gel iyisi mi sen hiç gitme! Beni yokluğunla eritme. Un ufak etsende bakışlarınla. Yollarına toz olur, yine seni bulurum. Gidersen yokluğunla kavrulurum, gitme! Ankara,18.08.2009 İ.K |
Züleyha’dan kaçar Hakk’ı bulurum.