Hadi şimdi otur ve son bir hicaz düşmüş
Savrukları yaz

Mahşeri bir rıhtımdır insanların içi
Ne gelen bellidir ne de giden
Gözlerin seçemiyorsa ayrılık içinde sisi
Ne kalan bellidir ne de bekleyen.

Hani dağları gözetleyen gözlerimizin
Gün ışığı aydınlık yolları
Hani aşılmaz sanılan denizlerin
Bize el veren yakamozları

Ahir zamandan belliydi, kelli felli adamlarım
Güzel otomobillere bineceği
Devlet kuşu beklenirdi her yıl
Hangi talihsizin çekeceği

Şu gün olmuş öğrenememişim rakının susuz içilmeyeceği
Bir de ayrılık duraklıklarının sigarasız çekilmeyeceği
Hani efkarımdan içiyorum sanma sakın
Neyzen gibi bir ney bir de mey demem yakın.

Hadi be koçum bu gece kuşlar gibi yokuşsuz uçalım
Dağ başında umut yakan yolcuyu bir de biz vuralım
Çalalım sonra sarhoş ayağına yatıp kapıları
Katalım birbirine kırk haramilerin çarpısı yakın

Sen de ne söylersin heceden mi serbestten mi
Giydiğin elbise gül desenli bedesten mi
Yoksa halin harap düştüğün kodesten mi
Hani dağları gözetleyen güvercin kanatlarımız

Şu gün olmuş öğrenememişim yatağa pijamayla girmeyi
Bir de yemekten sonra öksürmeden sessizce geğirmeyi
Hani derdimden yazıyorum sanma sakın
Aziz gibi yanmaya şiirlerim yakın

Hadi otur şimdi gördüğün düşleri hayra yoranları yaz
Bir de işi yokuşa sürüp bacakları yoranları
Sende ne söylersin heceden mi serbestten mi
Zihnini sıkan kafesteki kuş beyinliden mi

Şu gün olmuş öğrenememişim kalkınca kahvaltı yapmayı
Bir de ziyan olmuş düşleri kırpıp yıldız yapmayı



M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ