a r ı n d ı mtek tek arındım aşklardan kendimi yeni yalnızlıklara savurdum s u s t u m gözleri dolan her çocuğa el uzatmayı buyurdu okuduğum tüm hayatlar tutkum bulutları ufkum dillerini yaktı alevlenen hayal kırıklığının bir yankısı daha sazlıkların kanadından suya aktı e k l e d i m suç avına çıkan apak zihinlere gözleri kanayıncaya dek ağladı mahkeme önlerine barikat kuran arzuhâlci ordusu tırmanan öfkeye bir soru fırlattı minik bir dudak dolandı yüreklerde kalan pişmanlıkların tortusu ö z l e d i m meydanlara yağdı halk kol kola girdi yeminler sessizliğimi haykırmaya başımı öne eğdim bir gemi daha yüzdürdüm uzaklara a ğ l a m a d ı m tek tek arındım aşklardan kendimi yeni yalnızlıklara savurdum İSTİSNA (6 Mayıs 2007, Şişli) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “zor”) |
ben üç aydır buralardayım ve sızı okumak okuyucunuz olmak buyuk bır zevk kalemınız hiç tükenmesin..