ÖDÜNÇ YAŞAM
Çaresizliğin pençesine düştüğümde
Kuytularda saklandım Bekledim sessizce ecel gelsin diye Kurtuluşumdur, kaçışımdır yaşamadığım hayattan Yüreğim yetmedi de seni sevmeye Tüketirken sevgimi bir başıma Susuyorum, susturuyorum yüreğimi Ağlamaksa kaçışım oluyor Mutluluk çaresizliğime çare olsa Yine de kilitlerim tüm kapıları Yeter ki sessizlik olsun Yeter ki yüreğim huzurla dolsun Kaçıyorum kavgalardan, Gücüm tükendi de mücadelelerden Yüreğimi söküp atmak Yüreksiz kalıp öylesine yaşamak istiyorum Huzuru bulacaksam Ölüm girsin davetsizce, Aşk çıkıp gitsin sessizce Yanı başıma sokulan ecelden korkmuyorum Geç kalmadan gelen ölümü bekliyorum Her nefesim yük bana Gülmeyi unuttum da Mazim bile dert şimdi Yaşarken ölümü tattım ben Yaşamadığım hayatta Saatler ilerlemeden Ödünç aldığım yaşamın Borcunu ödemeden Ecelin saati gelse Beni alıp götürüverse Ünal TÜRKOĞLU |