RAKKASE ve PAPATYA
Mağlup edilmiş aşkların söndüğü yerde
Son dansını yapıyor solgun bir papatya Ağıtları güneşi karartırken Dünden bir şeyler arıyor usulca Yalancı bir baharı yaşarcasına Hayallerinin arasında kaybolup Avunuyor gökyüzünün mavisinde. Şimdi dans zamanı diyor bulutlar Yaprak gibi süzülürken yeryüzüne Papatyaların kokusu sızıyor semaya Hüzne dönüşüyor gölgeleri Mutlu cümlelerin arasında. Var olmayan bir masal Göz göze geliyor yenilgilerle Susmayan bir isyanla Uzağa düşüyor çiçeksiz sevgiler. Vakitsiz yeşeriyor Rakkasenin saçında bir papatya Tutkuya sürgün yüreğiyle Dönüyor mısraların arasında Sağanak sağanak yağıyor sayfalara Kelimeler Eskiyor şiirin alnında Öfkenin içinde nefes Nefesin içinde aşk Amansız bir sızıyla Çekiyor ruhunun yorgun perdelerini. Cüce kavgalar değil Sevdaya yakışan. Tepeden tırnağa giyineceksin bunu Ekmek kavgası gibi olacak mücadelen Aldırmayacaksın Hoyrat ellerin kaçak savaşına Saklı intiharlara gülüp geçeceksin Gün doğumunu da sahipleneceksin Gün batımını da Evet….aldırmayacaksın Rakkasesin parmak uçlarındaki Vakitsiz açan papatyalara Usulca açacaksın gökten toprağa. Zeynep Nilgün Gökçeöz |
Sevdaya yakışan.
Tepeden tırnağa giyineceksin bunu
Ekmek kavgası gibi olacak mücadelen
Aldırmayacaksın
Hoyrat ellerin kaçak savaşına
Saklı intiharlara gülüp geçeceksin
çok güzel bir şiir..bağıra bağıra okumak geliyor bazı yerleri içimden..saklı bir intiharı kışkırtyor mısralar susuyoruz
selam saygı ve muhabbetlerimle