“ö.ç.m” den Gittiğin O Gün
Ansızın gitmek de nereden çıktı?
Kül oldum sevgilim gittiğin o gün Zannetme ki gönül hicrandan bıktı Lal oldum sevgilim gittiğin o gün Gözlerim görmüyor, karardı ufkum Kesildi rüzgârlar, tutuldu nutkum Bir tek sensin gülüm inan ki tutkum Yel oldum sevgilim gittiğin o gün Yine başım duman, efkârım taştı Yanık dizelerim dağları aştı Yüreğim sancıyor, son mu yaklaştı? El oldum sevgilim gittiğin o gün Bir hançer saplandı sanki şurama Vuslat olur ancak derman yarama Tabip der ki boşa çare arama Dal oldum sevgilim gittiğin o gün Son kere yoluma çıksan ne olur? Son kere yüzüme baksan ne olur? Son kere gönlümü yaksan ne olur? Del’oldum sevgilim gittiğin o gün Adnan Ünal “ö.ç.m” TSM güftesidir. |