DÜŞ
Hiç değilse bu gece gel, gir düşlerime.
Otur yanıma, sımsıcak sarıl yine. Başını omzuma yasla, o çok sevdiğim şarkıyı söyle. Bırak, ipek saçlarını bir hoyrat rüzgâr alsın. Kapatma gözlerini, ışıltısıyla şu karanlık dünyam aydınlansın. Senden geri kalan, bir pişmanlığım, bir de şu ahmak başım. Bu saatten sonra, onu da hangi taş olsa çalarım. 16 Temmuz 2007–12:05 Erdal Fikret AKSAN |
bırakalıp düşler şehri istediğimiz gibi olsun...
kutlarım... :)
dostça kalın.