3
Yorum
0
Beğeni
3,0
Puan
1162
Okunma
Ben bu bahçeyi seviyorum, başka bahçeleri değil.
Ben bu çiçekleri seviyorum, başka çiçekleri değil.
Sen diktin ya bu çiçekleri, hepsi sen kokuyor.
Akşamüzerleri, kurumuş yapraklarıyla bakarlarken yüzüme.
Onları sulamayı seviyorum.
Onlar gibi benim de yürek yangınım soğuyor.
Diplerini eşelemeyi seviyorum.
Sanki dertlerimi, geçmişimi eşeliyorum.
Sen geliyorsun aklıma, içim üşüyor.
Geçen gün, keseri elime vurdum.
Canım bir başka yandı.
Çünkü elimde hâlâ dudaklarının izi vardı.
27 Nisan 2005–13:30
Erdal Fikret AKSAN
3.0
100% (1)
Cevap Yaz