Henüz nasıl anlatacağımı bilemiyorum

Edebin feyzinde kalbimin fakirliğinde yalın halini özlüyorum

Hasretin kadrinde ve halsiz kalan dirliğinde mahcubiyetime yöneliyorum




Oysa çok haklıydın çok geç kalınsa bile

Hakkaniyet teslim edilmelidir ruhum hicran içinde inlese de

Lakin ömrü yelpazemde mütemadiyen edebine imrensem de yapamıyorum




Hasrettiğin fedakârlığa ve sabır ağına

Müsavi olacak kadar kanaati solumak nefsimi korkutuyor

Sevginin karşısında, teslim ettiğin dostluğun ferahlığıyla sana gelemedim




Utancımdan söyleyemedim ve gizlendim

Bahaneler beyan etmeyeyim diye nefesimi serdetmedim

Lakin muhtaçlığımla sessizce halinin zarafetini takip ederek hazza eriştim




Biliyorum, yüzleşmekten korkuyorum

Neye çare olacak hüzün, ruhumdan imtina ediyorum

Kalbimdeki muhabbetini bilerek her ne hikmetse işte tevessül edemiyorum




Latif şiirini sürurla teneffüs ediyorum

Hasrettiğin enginliğin karşısında şiddetle üşüyorum

Zafiyetlerime nazar edip kalbini hiç hak etmediğimi hazin içinde biliyorum




Bilemiyorum affedecek misin acizliğimi

Halinden gizlediğim melalimdeki sancıların kirliliğini

Ruhumla baş başa kalan acı lekelerimi ve umut sağanağındaki hadsizliğimi




Bağışlayacağını biliyorum ama çekiniyorum

Huzuruna gelmekten imtina ederek sessizliğe giriyorum

Yanıklığımı mısralara deşifre ederek muhabbetinin kadrinde nefesleniyorum




Nelere ve asilzade kişiliğinle gül ikliminde

Diken için kalbim varlığıma meylederek ruhuma hükmetse

Edep birliğinde ve niyazın bereketiyle naif kalbinle asla hüsrana tevessül etme




İtiraf ediyorum acizlik fakir benliğimde

Her ne kadar kalbimden söz ederek hakikati teslim etsem de

Olmuyor işte heveslerim mütemadiyen hissiyatını deruhte ederek ömrü bitirse




Ey hak sen halimin bendinde nesihsin

Kimsenin şahit olmadığı hakikatlere yakın olan bir rahimsin

Bahtımın badiresinde ve nasibin katresinde vuslat için en güzide bir reçetesin





Mustafa CİLASUN