BİR MUM YAK GECEYEkaranlık çökmüş odama almışım bir sandalye ve kurulmuşum seninle başlayıp seninle bitirdiğim ömrümün her baharına,kışına,yazına... şimdi ise sensizliği seyrediyorum. seçmeye çalışıyor gözlerim, gecenin buğulu güzelliğinde kaldırımlarda beliren her gölgeyi. hiçbiri sen değilsin...biliyorum... ama ben sanki hepsinde seni görüyorum. sanki sen gelmişsin gibi doğruluyorum masamda ve kızarsın diye söndürüyorum sigaramı ve işte burdayım demek için bir mum yakıyorum geceye, gecenin karasından da koyu,düşlerime... ama sen değilsin...biliyorum... umrumda olmuyor gelip gelmeyişin. seçemediğim silüetlerde sen o’sun,benimsin yetiyor... ta ki sokak lambasına ulaşınca bedenler yitiyor umutlarım ve duruyor kalbimin atışları. hayal kırıklığımla söndürüyorum yaktığım ateşi. o sen değilsin...biliyorum... hiç olmadın. bir kere gittin benden ve birdaha dönmedin biliyorum... ama dayanamıyorum... yüreğim yüreğime kurşun sıkıyor sensiz nefes aldığım her saniye. artık rüyalarım yok,hayallarim sahipsiz sevdam günahkar herkesçe... ben ise bilmek istemediğim tek gerçek ’gitmen’ ve bilmek istediğim en güzel yalanla ’geleceksin’ yaşıyorum sensizlikte. söylediklerimi duymasanda karşına dikilip içimdekileri haykıramasamda ben sana her baktığımda defalarca aşık olup her seferinde binlerce kez alevinde kavruldum... faili meçhuldü belkide sevgimiz en büyük günahkardık seninle biz olsun.. günahkar olsakta ben en çok seninle sevdim,günaha girmeyi ve cennetten çok seninle seveceğim cehennemde erimeyi... seni seviyorum.... |
çok güzeldi çok............