"Sende Boşver Anne"Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir kanser hasta bir evaldın,kırgın annesine yazdığı (gene bana ait olan) "Sende Boşver Anne" adlı mektuptan uyarlanmıştır.. Şimdi ömrümün, dikkaldırım yokuşundayım... Ağır ağır çıkıyorum bu yokuşu. Seni arıyor gözlerim, çıkarken yokuşu, bakarken ardıma. görmedikce, yorulup düşüyor bakışlarım, gözlerimin kenarına, hava soğuk, üşüyorum... Birazda öksürüyorum anne. her öksürüşümde, Parçalanıyor çiğerim, kırmızı çiçekler açıyor mendilimde. Doktor kanser diyor anne... Bense boş ver... sense bakıpta bana, gizli gizli her gözlerini şilişinde tuz biriktiriyorsun gözbebeklerinde.. Anlamadım sanma.. her insan yanlız gider ölüme, Bence sende boşver anne "SENDE BOŞ VER"... |