herkesin bir ilacı vardı
yokluğuna bulduğu
umulduk mekanlarda
acıya dost olduğu
her yeni yenilgiyle karşısına dikilip
ben burdayım diyebildiği
çıkmazlarla yenilendiği...

gözler uykuyla küsmüş
bir susmuş bildiği
her susuş ardında bir imge
her tanıdık yenilgi alın işte . ..bir belge
...
hikayesi bilinen tüm şiirlerde
bunu böyle yazmalı denilen aranjelerle
hayata bir senarist lazımdı..
edilgen filmlerin hayata dönüşlerinde gizlenmişti failler..
her eylemin sonunda zamanına bağlanan saatlerdi akşamlar
birbirine gizlenmiş öznelerin varlığında
hayata bağlanan küskünlerdi oynayan
...
sonu belli filmlerin uzun metraj sıkıcılığında
görülmeye değer sahneler fikriyle
yaşanıyordu hayat..

ve uzun hikayelerin mutlu bitmeyen
alınganlığında
küçük hikayeler istiyordu kimileri...
sonu hep egzotik...
...
istesek yaşardık...
ama sonu belliydi işte....