BİTTİ DEME
Ehlileştirilmemiş nice yalnızlık somurtup duruyor içimde
Dilimin ucuna gelen kelimeleri geri gönderip besliyorum onları Prangalanmamış bir cesaretle dikiliyoruz ölümün karşısında Kötü bir şaka gibi bu umutsuzluk oyunuyla süslediğimiz imgelem - çocukluğum buza kesmiş bileklerini, her yer kıpkırmızı - Sana sus çiçekleri getirdim ömrümce biriktirdiğim Yüreğine zorsa dile kolay olmasın tüm yaşananları buruşturmak Sus kalalım Umutsuz kalalım Geceye kalalım ölmek için Söyleme … “ bitti “ deme Ardında bırakma beni Delişmen ıssızlığım tuttu saçlarımdan Gittiğim yerde yoksun biliyorum Susuyorum …. Ayşegül – 29.09.2006 |
içten yazıyorsunuz başka söze gerek yok