Yağma artık yağmur, dur cama vurma!!!
Sesin onu hatırlatıyor.
Kadehim dolup dolup boşalırken,
Hayalin gözlerimden yavaş yavaş kayboluyor...

Bak yoksun artık!!!
Her yeri sensizliğin karanlığı kapladı.
Sokak lambasının ışığı bile aydınlatamaz
Bu içimdeki karanlığı...

Lambanın altında bir sokak köpeği;
Oda benim gibi yalnız...
Ha o, ha ben ne fark eder?
O da ben de savunmasız...
Bugün sensizliğin yıl dönümü;
Nasıl da geçmiş sensiz 365 gün...
Ben hala elim de kadehim, karşılıyorum yeni günü.
Hava aydınlanıyor yavaş yavaş,
Sokak lambası da söndü...
Caddelerde insanlar; bir oyana, bir bu yana...
Ben ise hala burda.
Hoşça kal sevdam!!!
Hoşça kal kara sevda...''


merhaba yağmurlara duran yürek kutlarım sizi ve şiirinizi
araya yıllar ve yollar girse de hoşça kal deme
hele sevdaya
güne her zaman dönecekmiş gibi başla
her an kavuşacakmış gibi
her an yanında da ayrılacakmış gibi başla
elveda deme
alvade ayrılığın çocuğudur
sen bu çocuğu şu dünyaya uyandırma
sevgiyle kal
hep o aşkla
kalemin kırılmasın
düşlerde kal