ADIN ÖLÜMDÜR BİLİYORUMIslık çalarak geçiyor sokağımdan yalnızlık Yokluğunun sancısı büyüyor göz bebeklerimde Ayrılığın ateşiyle uyanıyor iblisler Gece kan revan... Katilliğin bütün ayrılıklarıma bırakıyor parmak izlerini. Gözlerinin kırık sesinde eskiyor düşlerim Göğünün ılık mavisinde üşüyor güneşlerim Ve dudaklarımdan bir iniltiyle düşüyor gülüşlerim. Sensizlik denizinde rotasız ve rıhtımsız bıraktığın yüreğimle Ağlıyorum... Adın ayrılıktır biliyorum Yinede seni büyütüyorum aşk yarasında... Hüzün taş duvarlarda çürütüyor sevdanın bakışlarını Hasatta sevda kırıkları topluyor nasırlı yürekler Yatsılarda kendi sesiyle üşüyor titreyen mumun ateşi. Anlamlara yabancı bıraktığın kelimelerimle Konuşuyorum... Adın ölümdür biliyorum Yinede seni yaşıyorum bengisu fışkıran topraklarda... |
Yinede seni büyütüyorum aşk yarasında...
yerine,
Adın ayrılıktır biliyorum
Yinede seni büyüterek yaşıyorum...
olabilirdi ancak bu haliyle de güzel.Kanımca bir şiir yazıldığı an bitmemeli ona emek verilmeli ve düzenlenmeli...
Eline sağlık
LORCA tarafından 6/20/2010 6:25:38 PM zamanında düzenlenmiştir.