DEYU DEYU
Çıkar siyasî bülbüller
Şakır ‘Seçim, seçim!’ deyu Millet maddî sıkıntıyla İnler ‘Geçim, geçim!’ deyu Verir seçim sonucunu Yine ‘Aynı, aynı!’ deyu Bırakmazlar bizi bize Eller ‘Tamam, tamam!’ deyu Yürünür yol, bürünür hâl Yürek ‘İmdat, imdat!’ deyu Terk edince akıl başı Diller ‘Boş ver, boş ver!’ deyu Dolar, şişer, patlar cüzdan Coşar ‘Daha, daha!’ deyu Kanatlanıp uçar vicdan Oynar ‘Aman, aman!’ deyu Durur uyanık kenarda Bekler ‘Fırsat, fırsat!’ deyu Bulur kendini ortada Zıplar ‘Hadi, hadi!’ deyu Arar rızkını gariban Ağlar ‘Aşım, suyum!’ deyu Bakar varlıklı yan gözle Güler ‘Vah vah, yazık!’ deyu Gelir gündeme sıfırlar Yine ‘Sil be, sil be!’ deyu Kalmaz mecali paranın Sızlar ‘Medet, Allah!’ deyu Yarılır yer, delinir gök Dostlar ‘Andım, andım!’ deyu Çıkmadıkça can bedenden Umar ‘Ahım, ahım!’ deyu Görsem de çok, gezsem de çok Yürek ‘İlle vatan!’ deyu Yazsam da çok, çizsem de çok Kalem ‘Yeter, adam!’ deyu Vursa da balta ağaca Ağaç ‘Sapı benden!’ deyu Kesmeyelim binip dalı Dimağ ‘Yanlış, yanlış!’ deyu Yok ben, sen, o, varız hepten Canlar ‘Birlik olun!’ deyu Basar yağı, çapar uğru Usum ‘Aman, dikkat!’ deyu Az söz, çok iş zamanıdır Seçil ‘Ben de varım!’ deyu Türküm, Müslüman’ım hem de Özüm ‘Görev kutsal!’ deyu 29.07.2009 |
Duyarlı yüreğinize teşekkürler, saygılar.