Soluk ay ışığının
Odama nur yağdırdığı gibi
Kötü kader olmadığına ,
İnandırdım kendimi.
Gizledim hep yaşam sahnesin de
Her an patlamaya hazır tutkuları
Sert kayalara çarpıp,
Yok olmasın diye.

Sancılı soluğum kesildi
Narkoz etkisiyle
Dar boğaza yaklaştım.
Yaşamı unuttum böylece
Hani bir nokta vardır .
Dönüşü olmayan son

İşte..
O son nokta da
Küçücük bir kuşku yok içim de
Çünkü zaman zamana gebe
Kim bilebilir ki içimdeki fırtınayı
Oturup öylece bir köşede
Fırtınanın dinmesini beklemek
Gün ağarmasını beklemek gibi işte

Hani dalgalar sürüklerya bir tahta parçasını
Bir ileri üç geri.

Suç..

Koca derya da kıyıya varmak için çabalayan
Tahta parçasının mı?

Yaşam!
Suçsuzun yargılanması hüküm giymesi gibi
İnsan sevdiği için sever
Rüzgarın ateş verdiği,
Alevin geçtiği yerden
Yangın izini nasıl saklıyorsa,
Enkazı taşıyan büyük denizde aşk
Boğuluyor.


Berşah-Nurhan Doğrul İzmir 28 temmuz 09