satır aralarından..
yapraklar tek tük
sararmaya başlamışken gül kokusu yayılmıştı çamur ve suya usulca açılırken lilith’ in kapalı penceresi ilk yaşam döngüsüne meydan okuyan aykırı bir tavrı vardı şişlere geçirdiği insanları kızartırmış aşk ateşinde göğe yükselirken muzipçe saçlarına takılmış tohumlar tohumlar düştüğünde ise yere dağılmış dört bir yana ay yükselmeye başladığında gidermiş nehire nehir çıplak kalırmış baykuş öterken dalında hayranmış şeytan bile o’ na takılmış peşine bir gece lilith perişan kırık bir kalp ile kabul etmiş bu daveti nedenler belirsiz başı yok ortası yok sonuçlar ise malumdu gidenler küçük bir iz bırakmamışlarsa takip edilemiyordu satır aralarından uçuk... |
Her zaman aralarda kalan birşeyler vardır ya, onlara değinmişsiniz...
Teşekkürler