affet beni...
ne kelimeler bulur bu dilim
ne cümle kurar hasret üstüne ahhhhhhhhhhhhhhhh ah şu dağlar yok mu yolları sarpa sardıran mecburiyetler yok mu elimi kolumu bağlayan ben, ben işte bu yüzden susarım bu sebeple gülmez olur gözlerim içimde kopan fırtınaları bir bilseydin bir bilseydin suskunluğumda bile çığlıklarımın yankılandığını gözbebeklerimin uçurumunda dilimin ucuna gelip de yutkunduklarımı sigaramın dumanında umarsızca savurduğum ahları ahh ah bir bilseydin yüzüne her bakışımda gülümserken içimin nasıl acıdığını sol yanımın sızım sızım sızladığını susman gereken zamanda konuştum sonunu bile bile o tek cümleydi beni ve seni o dipsiz ask uçurumuna sürükleyen keşke. keşke evvelden sussaydım "bende seni seviyorum" demeseydi tutulsaydı dilim hiç değilse seni yakmazdım için için yanar ama ağlamazdım bir ben yanardım gizlice senide sürüklemezdim aşk denen cehenneme sonumuzun olmayacağını yarım kalacağını bile bile... affet gülüm beni sevdiğim için af dilemiyorum seni körü körüne imkansız bir aşka mahkum ettiğim için affeyle beni affeyle beni.......................... aysegul atakl(26.07.2009) |
Karşıdan gelen yiğit atıldır.
Hasretle örmüşsün bu şiiri,
Bekliyor sizi hasretle biri.
Değerli Ayşegül hanım,
Çok güzel bir Özlem şiiriydi.
Tebrik ederim.