Bir bülbül ötüyor gönül bağımda
Sevdalara saldı gül beni beni
Acı poyraz esti gençlik çağımda
Savurup duruyor yel beni beni

Bu güzel sevdası vermiyor aman
Ben sana mihman’ım sen bana mihman
Öğütüyor bizi harcıyor zaman
Nasılda kınıyor kul beni beni

Bakışı deliyor kara gözlerin
Bitiriyor beni cilve nazların
Hele söylediğin acı sözlerin
İçten yaralıyor dil beni beni

Başka bir sevgili bulup sararsan
Beni hatırlayıp hayal kurarsan
Aklına düşerde bir gün ararsan
Kızgın sahralar da bul beni beni

Bak hele kendine nap/tın ne ettin
Bir haldan bilmeze çekip de gittin
Ben bitmiştim amma kendin de bittin
Geçmez akçe ettin pul beni beni

Bana çektirdin de sende gülmedin
Yaşantın boyunca murat almadın
Hâlden anlamadın kıymet bilmedin
Çiğnedin yerlerde çul beni beni

Hata idi bak bu sevda başından
Yara eksilir mi böyle döşünden
Yıllar yılı hep koşturdun peşinden
Kocatır it gibi yol beni beni

Hayal oldu senin ile düğünüm
Zehir oldu bana geçmişim dünüm
Sona yaklaşıyor her geçen günüm
Götürür toprağa yıl beni beni

Lüzumsuz diyor ki sorsan ne olur
Çekip de alnından vursan ne olur
Bu saatten sonra sevsen ne olur
Tut artık yerlere çal beni beni

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz