Söylenmemiş Sözlerin Sahibibulutların özleminde hasretinle yüklüdür gün ıslak taşların sığıntısında efkarındır yine deniz elveda ya hazırlanırken güneş sessiz duruşun umursamazlığında kırılma anlarımdı sarhoştum artık yüreğime dokunma beni kendimle bırakıp hadi git diyebilmek giderken matemim olurdu göz yaşlarım karanlığa sövdüğüm yıldızlar nemli toprağın kokusuydu kendine çeken sis buğusunda selam dururken gece söylenememiş sözlerin sahibi düşlerin derinliğinde yalancı bakışların suretiydi suskunum …ve sen hiç bilme gururumun esirliğinde . . . b@r@n |
dik kalıcaz sevgili mavidem demin hep mavi kalması dileğiyle segilerimle.