Değerli Şükran hanım kardeşim,

Şiir başlığındaki birçok tartışmada tartışan tarafların ittifak edemedikleri çok konu vardır. Onları incelediğimizde bizlerde ittifak edemiyoruz. Ve, edemeyeceğiz.
Çünkü, her edebî ya da sanatsal çalışmada; inanç, yaşayış, kültürel birikim ve etki, hayata ve dünyaya bakış, siyasi tercih, beklenti, amaç ve hedef gibi etkilerin etkili oluğunu görürüz. Bu da son derece normaldir.
Şiir başlıklı tartışmaların geçmişte ve günümüzde hep sürmesi yarın da sürecek olmasına, bu devamlılığın ise şiire çok şey katacağına inanırım. Genelde sayısal olmayan kavramlarda netice aynı çıkmamakla beraber; 2+2 nin dört etmesi konusunda matematikçiler neyi tartışabilir ki? O konunun son boyutu zaten belirlenmiştir. Şiirdeki bu tartışmaların şiire olumlu anlamda çok şey katacağına inananlardanım.

Şiirdeki dil konusu da bunlardan biridir.
Bazıları; sade, herkesin anlayabileceği dil ve lehçelerin tercih edilmesini doğu bulurken, benim de görüşlerini kabul ettiğim ve içinde bulunduğum bazıları; dil kullanımında zengin ifadelerin, Arapça ve Farsça’dan dilimize geçmiş ve bizde âşinalık yapmış kelimelerin kullanılmasını bir zenginlik olarak görürler. İki görüşün de kendilerine göre haklılık payı vardır. Aslında nasıl kullanılırsa kullanılsın mısra tekniğini oluştururken kelime seçimleri ve kullanma biçiminin anlama verdiği ya da veremediği derinlik daha çok öne çıkmalıdır kanaatimce. O zaman karşıt görüşte olanların itirazı da çok sınırlı olacaktır.

Edebiyatla ve şiirler uğraşan herkesin elinin altında iyi ve geniş kapsamlı bir sözlük bulunmalıdır. Sadece kelimeyi bilmek çok defa yeterli olmuyor. Öyle kelimeler var ki kullanıldığı yer ve anlam çok farklılıklar arz ediyor. Bütün bunları en iyi şekilde belirlemek için sözlük yardımına ihtiyacımız hep olmuştur ve olacaktır.

Yine bazı kelimeler var ki; Türkçemizde birebir karşılığı yoktur. Bir şekilde bulsak bile kafamızdaki ya da yükleyeceğiz anlam itibarıyla yazmaya çalıştığımız şiirin dokusu ile uyuşmadığını görürüz. Kökü Arapça, farısça olsa da kullanmak durumunda kalırız ve çok da yakışır. Şimdi sırf Türkçe değil diye bu kelimelerden vaz geçmek ve bunlara düşman olmak doğru mudur? Bence değil!
Dil zenginliktir. Dil kültürdür.

Bu şiirde kullandığınız kelimelerin (itirazlar olsa bile) ben şiire yakıştığını düşünüyorum. 7+7 ölçüsü, ve bu kafiye yapısı ile ayaklı şiirlere pek alışık değiliz. ( 3+2 /4+1/4+2 ler müstesna)
Genelde şiirin bütününde çapraz kafiyenin kullanıldığını ve dörtlü kıtaların oluşturduğu 7+7 ‘ ye daha çok yakıştığını düşünürüz. Burada sizin tercihinizin de gayet güzel durduğunu söylemeliyim.

Güzel bir çalışma olmuş.
Teşekkür ediyorum.

Eyvallah!