EY!YAR DÖN KIBLE-İ SEVDAYAEy! Yar Cennet kapısı, o saf kevser bakışın Cihanda asla yoktur, değerinin sureti Enez ruha ilaçtır, sözde nurlu nakışın İşlendikçe canıma olur ömür minneti Firar yazgıya tutsak, ay saklanmış gözlerde Sevda yüklü umudun, yıldızlı şavkı vurur Boynu daim eğdiren prangalı gizlerde Aşkın asi sabası us yelkenini bürür Yar duymazsan zârımı, bil yürekte âh olur Zemheri sarıp cana, baharı ziyan etme Ruhsat versen vuslata gecem çifte mâh olur Dön yar aitliğine ebedi giryân etme Söyle ruh-u güneşim helalliğin yok mudur? Nazarda merteben bil dünya ahret eşliği Bak hazan doğdu ömre vakit sanki çok mudur? Dön kıble-i sevdaya niyet tamah hoşluğu Fırtınada esersen yorulursun pek erken Tutanın olmaz asla eleme kök salarsın Yar sûkutu hanemde gel aşkım ile demlen Gönlün mümtaz yerinde başkası yok bilirsin Gözüm nuru, hicranım hadi bahtı yıkalım Yüce dağdan bağrına yüzyıl uyku sereyim Olur muhâl akıbet mümkün aşka akalım Ömrün şu cihadında sarp zaferi dereyim Ahde vefadır senden bir tek kalbi dileğim Lûtfunla şu kalbime faslı baharlar düşer Kabul etmezsen eğer, makbere can beleğim Vicdana kara leke kalbine harlar düşer Şükran AY 14.07.2009 |
Saygılarımla...