BABAMIN KABRİNE VARDIM
BABAMIN KABRİNE VARDIM
Sıla-i rahim eyledim; annemin eline vardım. Kur-an’ı Kerim hatmedip babamın kabrine vardım. Annem konuştu benimle; hayır duasını aldım. Babam da rüyama girdi; manevi aleme daldım. Dolu dolu geçti beş gün;sanki yıllara eşti beş gün. Eş, dost,arkadaş der iken ne de çabuk geçti beş gün. En uzunu kabir ziyaretindeki dakikalar geldi bana. Düşündükçe sonsuzluğu başım döndü, aklım durdu. Şu kısacık geçen ömür gençlikte upuzun gelir. Sanki zaman , mekan senin; el attığın elindedir. Oysa hayat dönencesi varınca ömrü ahire. Gerçek gibi gelen şeyler hepsi de döner zahire. Kabri ziyarette baktım babamdan yıllarca önce. Gelip yer alanlar varmış, acep halleri de nice. Ne bir ses ne bir soluk var sessizlik oluk oluk. Yeni baştan doğmak için bekleşen büyük topluluk. Bizler de alacağız elbette yerimizi sonsuzlukta. Kabir yetecek mi acep doymaz göze bir solukta. Mal- mülk derman olacak mı sine ışığın koyupta. Gözler ne yöne bakacak Münker-Nekir’i koyup ta. Duamı ve fatihamı yudum yudum içer gibi. Manevi duygularla ben sanki babama der gibi. Bizlere öğrettiğin Kur’an-ı Kerim hatrına. Babacığım Allah affetsin seni yükseltsin katına. Ailece oradaydık ama ben bir başınaydım. Babamın nasihatlerinden olaylara aşinaydım. Dalgın dalgın ta yürekten okuyordum sureleri. Akar belki de kim bilir Sine rahmet nehirleri. Gözlerimden her bir damla yüreğime düşüyordu. O düştükçe yüreğimde en derin yer üşüyordu. Okudukça güneş sanki bir bambaşka ışıyordu. Rahmet sağnakları gibi yağmur oldu yağıyordu. Kabristanda yatanların cümlesini niyetleyip. Gözü yaşlı olarak da fatiha -dua yollayıp. Maneviyat aleminde fanice bir seyreyleyip. Hassas bir pervane gibi ilerledim sendeleyip. Yarab o büyük günümüze ne olur yardım eyle. Günahlarımızı soldur sevaplarımız çok eyle. Sessiz fırtınalarla alma bizim aklımızı. Rahmetinle yarlığa da hayır eyle sonumuzu. Emine Balı Oğuz |
SAYGILARIMLA.