* * *
Sen yeterki çık gel de, hemde yayan yapıldak
Koşar adım gelmekten, yorulursam namerdim
Geç kalırsam yüzüme, okkalı bir şamar çak
Surat eğipte sana, kırılırsam namerdim

Dağları düz ederim, keşişleme yel gibi
Tuzak olsa yollarım, mayın gibi tel gibi
Kasırgadan boşanan, boz bulanık sel gibi
Sana doğru akarken, durulursam namerdim

Devrana sığmaz yürek, sığmış küçük bir cana
Sanki kevser suyundan, içmişim kana kana
Rest çektim tecelliye, posta koydum cihana
Çapraz ateşte kalsam, vurulursam namerdim

Çapraz ateşten kurtulmak zordur, nasıl vurulmadan kurtulursunuz:)) Allah korusun, burada biraz durdum düşündüm. Süpermen olmak gerek:)) tabii bilemem öyle bir özelliğiniz var mıdır? Sevdanın çapraz ateşinden de sağ çıkılır mı ki bilmem, güzeldi Efece bir şiir meydan okmuşsunuz âleme, ne güzel bir yürek öyle, şaştım! ben asla bu tarz meydan okuyamam dünyaya:)) harika bir şiir duygular zirvede, ıraz olmuş, haykırmış yürek. Yüreğinize sağlık, gönülden kutlarım. Sağlıcakla kalınız yaşamda sevdiklerinizle birlikte huzur içinde dilerim inşallah

Şiir ve dostluk adına sevgiler, saygılarımla

* * *
Anlamlı bulduğum bir yazıyı paylaşmak isterim arkadaşlarla
* * *
Aşk mercanı sarmaşığı

Aşk (ışk) kelimesinin sözlük anlamı, “sarmaşık” demektir. Bahçeye düşen sarmaşık tohumu, nasıl bütün bahçeyi sarıp sarmalar, hatta dışarı taşarsa; gönüle düşen aşk tohumu da bütün bedeni sarıp sarmalar.Oradan etrafa yayılır.

Nice fidanlar, serviler, çınarlar bir sarmaşık tarafından sarılınca gitgide sarmaşık dalları arasında görünmez oluyorsa, aşk sarmaşığı da insan fidanını öyle kaplayıp görünmez ve yok eder.

Sarmaşığın özelliği; sarıldığı ağacı içten içe kurutması, bitirmesi, sonunu hazırlamasıdır. Aşk da insanı sarınca, onu içten içe eritip yok eder. Dıştan görünen yalnızca aşktır ve aşkı da çevresini göremez olur. Çünkü sarmaşık onu öyle çevrelemiştir ki; dışarıda olup bitenleri ne duyar, ne görür; hatta duymak da görmek de istemez. Aşka tutulan ağaçta, artık bütün buyruklar sarmaşık tarafından verilir ve âşık, “herkesi kör; dört yanı duvar sanır”. Dıştan bakanlar, onun sarmaşığını görürler; ama ağaç, sarmaşıktan fırsat bulup çevresini göremez.

Sarmaşık, nasıl hızlıca büyüyüp ağacı kaplarsa, aşk da öyle hızlı gelişir ve âşık daha sabahtan akşama varmadan aşk sarmaşığıyla sarılıp geceyi onun koynunda geçirir.

(Kitâb-ı Aşk)İskender PALA
(alıntı)

* * *