AzıMız çoKLardAn öyLe çoKki...Çaylak rüzgarlar mı esti Hep kıyılardan Kaç hatıraydı rüzgarla Üzerimize bulaşan Yarattığımız göğün Kapıları Korkak hayallerin Tutup ellerinden Saçılan yağmurlarla Oynuyorlar Görmelisin Bulutların sevinçlerini Ay vurgun geceye Yıldızları da serpiştirip Su gibi sesiyle Döker şiir şiir Dilinden Bardak olur bir daha bir daha İçtikçe sus/arlar Susarım sana Geceler kaçıp Aydınlıklara Oturup ağlıyorlar Ayaklarındaki eski Pabuçlara Kim bilir hangi masaldan kalma Hep varsın umutlarımız Mutlu sonlara Gönül penceremde Uçuşan pırpır Hanilerim var ya Bilirsin Hani desem Gel desem hani Şöyle Gir desem gecenin mavi endamıyla Koşarak uçarak gelsen Sokulup koynuma Pırpır Dedim ya hani Hiç kuşlar kondu mu Gagalarıyla vurup cama Deli olma delikızım Gitsen kumda misketlerinle oyna Ah Susmuş volkanlar patlıyordu ruhumda vakitsiz bir sonbahar mıydı yakalandığımız hükmedemiyoruz belki gönlümüze hayallerimize oturup şu görünen Mah’ın altına çetin kışlar atlatacağız belli hüznümüze efkarı söndüceceğiz kül gibi Gördüm usta gördüm Mavi gibi Yeşil gibi Akıp enginlere Mutluluktan ne çok güleceğiz Bu masalın sonunda delikızım |