Mavi Cemreleryakıp ıslak geceyi savurdum küllerini nöbete vuran yanlızlığa gizlenen maviyi alıp başımdan öylesine bir sen mavi birde ben dedimya öylesine yarım kalan zamanlarda tutuşur an dokunur acıya hapsolmuş anlamsızlığa gölgelerle avunup mevsim geçişlerinde hasret tufanından sığınıp dar karelere nafile kulaç gibi ezbere üzerimde olmazlar gömleğinin ulaşılmaz kolları bağlı sırtında semaha durup pervalar gibi döner durur yüzünü senli yıldızlara, asumana özlemin yüreğini yakınca susturma rüzgarını çocuk ruhlu rüzgar gülleri getirsin renkli kokularını seni seviyorumlar sarsın dört bir yanı beleneyim bulut bulut maviye çıksın uykulardan gizli kuytulardan düşler şimdilerde gitme vakti yorgun takvimlerin ardından dökülen nasırlı hazan öbeklerini ayaklar altında ezerken yinede bırakmayalım sargın elleri göz yaşıyla yunan dünyaya savur ardında bırakıp yaktığın gemilerin küllerini karanlık hükmetsede çalsada beyhude yokluğun küskün kapılarını yaşanası sözcük imparotorluğunda dolaşayım dingin cemreli Fidevsi nefesinde delikızım |
Güzel dizelerdi her zaman ki gibi kutlarım yürekten
Selam,saygı,Dua ile