Kopuk Ay/ı Gel/in/e
Neler geldi üzerimize böyle Yas/emin
Hastalıklar uğursuzluklar diz boyu Ben hiç yalan söylemedim ama Yalanların ayranı aşmıştı utanmalıydın Hep her halinden idi kademsizlikler. Melek kalbim hep kötülüklerinin Ahıyla vahıyla tutuştu yandı Yalan ihtihza ve adilikler şerriyle hastalandı İşte gör ki yendiğim hastalığa yine yakalandı Bu hallerime sebepsin hakkım sana haram olsun. Bilemedin nice ukalâlıklarınla bu dünya Baştan sona yalandı sendeki kalp seni neye inandırdı Ben bunu iyi biliyorum başından beri senden önce ne biline Alnım ak yüzüm pak bu gönül bu dünyanın Meteliğine ne kandı ne de inandı gözü halis insandaydı. Farkındayım değilim ben bu dünyalık ben Hak aşkına yanık Gelmişim yaşıyorum iyi kötü olayları yine de severek Zaten o da varlık bu da varlık demek istediğim; Her şeyler gönüllere gönlüme sağlık Geldim gideceğim cümle insaniyet de öyle Neticeyi hülâsa illâ da mezarlık. Peki bilmek gerek değil mi nasıl olursak Cümlemiz ötede ediniriz kârlık. Yas/emin vah sana ah sana Boyundan büyüktür hakaretlerinden büyüktür Yuhlarım sana derler:Alma mazlumun ahını Çıkar aheste aheste sabret bekle. Müfide DECDELİ 05/07/2009/Pazar Saat:18/29 |