yILdıZ AdAm...Kuşanıp geceden kalma Mah’ın dertli sabrını Salıyorum Kayan yıldızla Dileğimi Yeniden doğmak gibi belki de Kanıp Dünya’ya Doyarmıyız açlığımıza sokulup gölgene ela rengine çok sevdiğin yeşile onulmazlarımı uzatıyorum sofrana rehin alıp gelişlerini buz tutan aklımı eritip sıcacık öpüşlerinle göz bildiği gibi yürek de buldu bıraktığın izleri duyup her gün çağrılarımı kaf dağının ardından konuverdin ya mavilerime hasretin di/n/di bu gece sarılıp uyuduğumuz doğmasın diye seher öylesine suskun öylesine özlem rüyalar bile uyuyup kaldı koynumuzda toplayıp bütün yıldızları omzuma aşk kokan avuçlarını sunarken Tanrı’lar huzurunda acizliğim emanetti sardığım boynuma ey zaman alın boynumdan emanetinizi delikızım ahh yanımdasın ya sakın bırakma hep kal orda |
omzuma
aşk kokan avuçlarını
sunarken Tanrı’lar huzurunda
acizliğim emanetti
sardığım boynuma
ey zaman
alın boynumdan emanetinizi
baştan sona
harika bir şiirdi.
saygılar.