şair.
martı olabilme telaşı mart'ı yakalayabilmek ya da kasım da patlamak kasımpatı misali.
biz en çok bunu isteriz değil mi ?
ama ben sana söyleyeyim bunların tek suçlusu haliç...


şiirine göm orda unut beni.

serinin 3. şiirinde daha güçlü hissedilen betimlemeler, hikayeyi elle tutulur hale getiriyor. bu yüzden gerçekçilik şiirin canıdır aslında.



"boynu elma kokulu kadın" kadar güzel bir anlatım okumadım şu sıralar.
teşekkür ederim paylaşım için.

Çok güzel bir şiirdi kutlarım yürekten...Saygılarımla şairim...

Vapicka;
denize karşı oturmuş bekliyor
çocuklar martı olabilme ihtimalini kovalarken
o mart’ı bekliyor...

Bi kadın düşünüyorum; sırtı caddelere dönük. Yüzüne esmer bir hüzün takılmış, gözleri denizi gözlüyor. Arada bi rüzgar çarptığında saçlarına sol eli dağılan kahküllere gidiyor sağ elinde bir şişe, yarısı boş. Kıvrılan dizlerinde inceden bi kül,koşuşturan çocuklar çarptıkça duyuşlarına dudaklarında salt bi gülüş,gözlerini denizden ötelere kaydırıyor alnına mavi bulutlara dikeltiyor, bi sürü kırmızı, beyaz balon yeşil, sarı hatta lila ki rüzgar en fazla beyazlara çarpıyor ve kahkülüne. Çocuklar büyüme ihtimalini kovalarken, o usunda kovuşturman bakışında isli bi geçmiş, akşamı bekliyor mart'ı belki de nisanları...

bir elinde kundura çivisi
diğerinde bir avuç çakıl
daha büyüğü deyip duruyor yakamoz



/ne kadar usanmadan beklerse/ o kadar iyi /


...


ayaklarını suya sokmuş
kayıkçılar lagosa iğne sallarken
zıpkın mavisi incileri düşüyor


...


müzik kutusunda golha
aynı şarkıya yirmi iki jeton atmak ne demektir bilir misiniz ?
koca deniz çarşaf gibi serilmiş
nefes almıyor...


Bi doğuş ölmüş, kuşlar sanki zara. Her söz bi gidiş her gidiş bil ki buhara.

Yine de zarifsin !

Desem ki şurdan geçen birine; şu gökyüzü varya şu gökyüzü kaç yıldız kürelenebilir ki göğsüne akşam olduğunda ? der ki bana sayamam. Ben sayarım iki tane ya da üç, istersem dört ki aşksa mesele binlerce.


/ne kadar acı çekerse/ o kadar iyi /


...


öptüğün kanatlarımdan bellidir
tablolardan
rakımdan
haliçden


bir gözüm sarayburnunu seğiriyor
diğeri pasajın içinde keman yağlayan adamı


beykoz’a bir kadil düşüyor
sanarsınız ki istanbul yanıyor


oysa çoktan yanmıştır
boynu elma kokulu bir kadının intaharıdır sirenler

külleri gece
suyu şaraptır...


İçtiğimiz rıhtımlar, gemiler, hep taşladığımız gemiler. Demirlerinde kalem izleri, bazen yumruk çökertisi uzaklaştığımız trenler.İçimizde hep bi otobüsten inme isteği sakladığımız köprüler. Arka paletlerinde /yollar gide gide biter diyen işçi kamyonları. Hadi ordan be ! şiirler çivit hokka...


/ne kadar uzaklaşırsak/ o kadar iyi/


...



içtiğim deniz ikimizin...nasılsa...


ne kadar içersem... o kadar iyi bu yüzden...



/yalnızlığım benim sidikli kontesim / ne kadar yalansız yaşarsak/ o kadar iyi /






Sevgi duvarı
gibi güzel
bi işçilikti...




Eyvallah

İçtiğim deniz ikimizin
çok güzel dizelerdi
beğenerek okudum
emeğinize kaleminize yüreğinize sağlık

KUTLARIM