PilotKızıl kaşlarında kar tozu Elleri saçında çıplak Kirpikleri incecik, Uzun ve kullanılmış Hep aynı haliç Ahşap masalarda anason Kıyısında erimiş bahar Kadın dilinde zehir Apartman boşluğu kayıp adresler Nefes almaya vakit yok Sesini bulamıyor çocuk Nerede kaybetti adını Nasıl da kaşları tel tel dağıldı korkudan Eksilmişti sanki o an Ahh ne zor Ham böbreği Birinden zorla alıp, ötekine verileni yaşamak Ne zor Üzeri örtülü bisikletlere camdan bakmak Ve ne zor …….dudakları dahi alkol komasına girmiş şehirde yaşamak Tütün çocuk Siyah Simsiyah balıkçı ırgatı daha dokuzunda Çocuk Pırıl pırıl gözleri vurgun yemiş filikada Oysa Dolunay yutabilir gece Yeniden başlayabilir bahar Sabaha karşı ezan… Işık değil Dolunay dedim çocuk Kalk Dudaklarını bulamıyor şehir Kan revan sicim çıkarıyor tığ ucundan Kalk dedim çocuk Lagos takılmış ağ’a Çırpınıyor… Çıplak ayakla pamuk gibi kıyı Ağzım bir ıslık çalsa Uçsa martılar göğü yarsa kalk barış son baskıdaki resimler senin değil hadi okula… Şehit Pilot Teğmen Barış ÇAKIR’a Fotoğraf - Asithane |