Haksızlığa sustum,
Şerefsizliğe eyvallah dedim,
Kıymetsizliği görmezden geldim,
Haksızlığını değil, adaletimi yazdım satırlarıma.
Sonra aldım cebime koydum, gidiyorum dedim.
Susturuldum, sustum, susmaya çalıştım
‘bana ne lan’ dedim...
Yakıştıramadım bu kelimeleri sana ve bana
Sayende küfürbaz oldum be mama

Senin teker teker giydiğin (mini) entariler,
Beni ateşler,
Bu ateşten gömlekler...of of
Soyun hadi... Çıkar zırhlarını...
As şair misali anasayfaya...
Yüzleş bedeninle, bedenindekilerle.
Sözler yetmez bu şiire
Çünkü, o günler eskidendi
Yalakası oldun onun bunun uğruna
O çocuklar/ı nerde söyle?
Ha bir de mama aklıma gelmişken,
Sen haklı mıydın her zaman
Bir teşekkürü çok gördün
Haksızlığınla beraber cehennemin dibine de git ulan.

/Şiirin manşetindeyim hala./

Desen ki şair zannetmiş kendi, kendilerini...
Billahi yalan.
Yoksa Üstat Nobel mi almış
Vallahi dolan.
Gidin hele bir sorun;Yazdığından haberi var mı?
Peh... nerde? , nerede?...
Ben göremiyorum.
Ner(e)de, gören var mı dostlar?

/Satır arası yolculuklara çıktım./

Bakıyorum da susuyormuşsun(!)
Susma sakın...
Sustukça dilinde yaralar çıkıyor
Buruştukça yüzün ekşileşiyor.
Geçiyor ömrün...
Diline eşek arıları sokmadan
Ya sus, ya da pus...

Duyurulur ulan duyurulur
Sen haklı,
Ben güvensiz ve suçlu...
Sen koca bir soru işareti
Ben kalem şehidi...
Halksızlığını da al defol git
Daha ne duruyorsun çaça.
Bir ara usta dedim törpüledim
Bir halt olacağında yoktu hatta
Gördüm ki;
Törpülemeye çalışmış beni sayfada
Bir elinde cımbız
Seçer durur annemin çedeneden taşları ayıklaması gibi
Çedeneyi değil abisi taşları ayıkla.
Kendini de /nimetten sayma/ ayıklamayı unutma
Olur mu?

Kendileri,
Güvenmek istemiş kendi kendine
Ben de çok.
Kaç kilo istersin abisi
Veresiyem yoktur ona göre.
Haksızlığını da al yanına
Birde teşekkür etmeyi unutma
Maziyi hatırla,
Yaşandı ama bitmedi
Sakın ola unutma Mon’ŞER!
Delikanlıysan;
Sayfanda bana ait ne varsa yaz altına
Altına dedim köşeye değil ha!
Köşe bucak aramayayım seni sonra
Sus... sakın konuşma
Tüküreyim ulan senin ustalığına
Birde konuşuyor
Bak sen şuna
Sanki şahlanmış toy ha.
Zannımca kendileri lolita
Vay be ne zannetmişim oha...
Irzına geçmişim şiirin.
Sen misali fahiş/e şiirler de aynı cins.
Tüküreyim senin şairliğine
Sayfana, şirine...
Sanki şairlik kampında eğitim almış
Benden sana destek yok
Bak hele birde konuşuyor hola.
Sus sakın konuşma
Maziyi hatırla,
Hatırla
Ve unutma Mon’ŞER!

NoT: Şirket kurup karalama yapan jopitalistlere itafen...


NeYzEn.. 03.02.2003



Bülent Kaya